برنامه ریزی برای اوقات فراغت
زندگی و سرمایه عمر برای انسان نعمتی بی بدیل و فرصتی بی نظیر است که اگر از دست برود هرگز قابل بازگشت نیست. ما باید برای ثانیه های عمرمان حساس باشیم و آن را مفت و رایگان از دست ندهیم. بخش هایی از این سرمایه ارزشمند و خدادادی، مثل جوانی و دوران تحصیل، اهمیت بیشتری دارد. زیرا آمادگی و فراغت انسان برای بهره برداری مناسب و سودمند بیش از مواقع دیگر است. به همین جهت ما به سؤال شما که حاکی از حساسیتتان به این موضوع است ارج می نهیم و نشانه هوشیاری و توجه شما می دانیم گرچه بسیاری از افراد از این موضوع غافلند و دنبال این هستند که هر طور شده وقت خود را بگذرانند و روزشان را شب کنند.
اولین قدم برای استفاده بهینه از فرصت و اوقات فراغت، داشتن یک برنامه کارآمد و درست است. زیرا از یک سو به ما شیوه صحیح به کار گرفتن فرصتها را مى آموزد و از سوی دیگر با نیل به هدفهی کوتاهمدت و میانمدت، رضایت خاطرمان را فراهم مىسازد. برای اینکه چگونه یک برنامهریزی مناسب بری نیازهی خود تنظیم نماییم منوط و مشروط به تحقق موارد ذیل است:
1- تعیین هدف. هدف ها دو قسمند. گاهی کلی اند مثل رضای خدا، خدمت به مردم، بالا رفتن سطح آگاهی و امثال آن و گاهی جزئی اند مثل تخصص در یک رشته خاص مثل حساب داری، مطالعه یک کتاب، نوشتن مقاله یا امثال آن. لازم است هر دو هدف را مشخص کنیم؛ یعنی همان طور که یک هدف کلی در نظر داریم، اهداف جزئی را هم دقیقا مشخص کنیم و آن را محور فعالیت هایمان قرار دهیم.
2- تشخیص نیازها وکاستی ها و نواقص احتمالی. باید خواستها و احتیاجات اساسی خود را در آن زمینه به خصوص روشن کنیم. به عنوان مثال: در یک مقطع مشخص، چه درسی را نیاز داریم بیاموزیم تا تسلط بر آنها پیدا کنیم.
3- فرصتها و اوقاتی که باید صرف تحقق اهداف برنامه شود، چه میزانی است؟
4- چه روشی مطلوبترین شیوه بری دستیابی به اهداف مورد نظر مىباشد.
5- در مرحله اجرا نیازمند به چه ابزار و کاربرد چه وسایلی هستیم؟
6- پس از اجرا به ارزیابی فعالیتهی انجام شده می پردازیم تا میزان دسترسی به اهداف مشخص شود و میزان عدم موفقیت در رسیدن به برنامه را نیز معلوم نماییم. این مرحله که تحت عنوان بازخورد(فیدبک) نامیده مىشود، فرصتی به ما مىبخشد تا بتوانیم عوامل ناکامی احتمالی را نیز بشناسیم و از بروز مجدد آن در برنامه مورد نظر پیشگیری نماییم.
از آفات برنامهریزی، فقدان تلاش و پشتکار در دستیابی به هدف برنامه است. و شاید در ابتدی فعالیت به همه موارد مورد نظر دست نیافته و دلسرد شویم و از ادامه راه باز بمانیم. و بی تردید عمل به برنامه، مستلزم چشمپوشی از برخی فرصتهی فراغت، سرگرمىها و تفریحات مىباشد، در این صورت باید خود را سازگار با برنامه مىنماییم تا بتوانیم به نتیجه مطلوبی دست یابیم. ممکن است در ابتدا، برنامهریزی با کندی مواجه شود ولی در جریان عمل به برنامه به آن عادت مىکنیم و به مرور زمان جزء شخصیت ما مىشود. برنامهریزی علاوه بر صرفهجویی در وقت و فرصتهی زندگی، موجب مىشود تا خود را و نیازهایمان را بهتر و بیشتر بشناسیم. لازمه برنامهریزی موفق، انعطافپذیری در عمل به برنامه است و نیز نگاه واقعبینانه به کاستىها و ضعفهی موجود در زمینهی است که برنامه تنظیم مىکنیم. برنامهریزی تفکر ما را نسبت به زندگی شکل مىدهد و تفکّر منسجم منتهی به عمل در زندگی ایجاد می کند. به منظور داشتن یک برنامه منظم، لازم است جدولی تهیه نمایید و ساعات شبانه روز و ایام هفته را (به ترتیب در ستون افقی و عمودی) یادداشت کرده و بری هر ساعتی در هر روز از ایام هفته کار و برنامه مناسب را در آن یادداشت نمایید. مثلاً چه ساعتی از خواب بیدار شوید؟ ساعتی را به نماز و نرمش و صرف صبحانه و دیگر کارها اختصاص دهید، ساعات درس و کلاس و مطالعه و استراحت و نظافت و... را نیز دقیقا در جدول بنویسید و خود را موظف کنید طبق جدول تهیه شده که متناسب با توانایىهی خودتان است عمل نمایید. در این مسیر نیاز به یک عزم و اراده جدی هست که انشاءالله در شما وجود دارد.
برگرفته از وب سایت پرسمان با اندکی تغییرات
.: Weblog Themes By Pichak :.
