پرسشنامه / مبانی نظری و پژوشی/ Spss

به اعتقاد روان شناسان، شخصیت افراد ترکیب درستی از عقل و هیجان است و معمولاً سمبل عقل را بهره هوشی (IQ) و سمبل دل را هوش هیجانی (EQ) می دانند (همان، 4). این مفهوم (هوش هیجانی (دریچه جدیدی در علم روان شناسی گشوده و تحقیقات وسیعی نیز در این زمینه انجام شده است. از نظر تاریخی، در سال 1980 محققی به نام بار - آن (Bar-On) برای اولین بار مخفف «بهره هیجان[1]»را برای مجموعه ای از توانایی ها که شامل خودآگاهی هیجانی، مسئولیت پذیری، روابط بین فردی مناسب، خود شکوفایی، خوش بینی و نظایر این ها بود، به کاربرد و اولین آزمون در این مورد را ساخت. سپس اصطلاح هوش هیجانی در مجموعه مقالات دانشگاهی جان مایر[2] و پیتر سالووی[3] بین سال های 1990 تا 1993 بیان شد و آنها نیز مفهوم اساسی خود را برای اولین بار با عنوان «هوش هیجانی» به چاپ رساندند. پس از آن دو نفر، دانیل گلمن[4] (1995) این مفهوم را در پر فروش ترین کتابش با عنوان «هوش هیجانی»(چرا هوش هیجانی مهم تر از هوش عمومی است؟) مطرح ساخت و سرانجام واژه هوش هیجانی به عنوان اصطلاحی جدید در فرهنگ

این پرسشنامه یک پرسشنامه خودسنجی 41 سوالی است که برای سنجش هوش هیجانی خصیصه­ای ساخته شده است (آستین و همکاران، 2004) و در واقع نسخه تجدید نظر شده مقیاس هوش هیجانی شوت و همکاران (1998) است.