بزرگترین اشتباه مدیران در تعیین استراتژی
استراتژی به راحتی قابل تعریف است، پس چرا بسیاری از شرکت ها برداشت اشتباهی از آن دارند؟
مزیت اصلی یک استراتژی خوب این است که رقبای شما از داشتن چنین چیزی بی بهره اند. ممکن است گمان کنند دارای استراتژی خاصی هستند در حالی که استراتژی اصطلاحی است که گاهی اشتباه تفسیر می شود و به کار می رود.
یک استراتژی خوب، برنامه منسجمی است که بتواند از پس مشکل مشخصی بربیاید. شکل خاصی دارد، یک چالش را مشخص می کند و برنامه ای برای مقابله با آن چالش طرح می کند.
بیشتر سازمان ها استراتژی را نمی شناسند. مدیران ارشد آن را با تعیین اهداف اشتباه می گیرند. «استراتژی ما رشد تا حد فلان مقدار است. ما می خواهیم در زمینه بهمان، اول بازار باشیم.»این اشتباه است. استراتژی در مورد چگونگی رسیدن به نقطه مورد نظر بحث می کند. با تعریف مشکل شروع می شود و برنامه ای شامل عملکردهای ضروری برای غلبه بر مشکل در اختیار شما قرار می دهد.تلاش و اراده ابزارهای مناسبی هستند اما هم معنی با استراتژی نیستند. استراتژی مانند اهرمی است که عزم و اراده را در مسیر درست قرار می دهد.
بعضی ها اعتقاد دارند شر چیزی بیش از نبود خیر و دارای یک نیروی فعال است. به همین ترتیب، داشتن استراتژی بد تنها به معنی نداشتن استراتژی نیست. همه ما از جانب مقامات دولتی ادعاهایی مبنی بر داشتن برنامه در زمینه هایی از قبیل توریسم شنیده ایم ولی عملی از جانب آنها انجام نشده است. آنها حتی مشکل را نیز نتوانسته اند تشخیص دهند.
دیدگاه ایالات متحده و انگلیس برای مقابله با بحران مالی 2008 را در نظر بگیرید. عمل خاصی در زمینه تشخیص مشکل انجام نشد، تنها منابع از مردم به بانک ها انتقال یافت. تا زمانی که مشکل را مشخص نکنید - و راه حل غلبه بر مشکل را پیدا نکنید - فاقد استراتژی هستید.
مشخصه یک استراتژی خوب قابل فهم ساختن شرایط پیچیده است و نشانه یک استراتژی بد، پیچیدگی بی دلیل آن. به راحتی می توان استراتژی خوب را از بد تشخیص داد. استراتژی بد، پر شاخ و برگ است و با استفاده از کلمات سنگین و در پی این است که بی محتوایی خود را پنهان کند.
اما در واقع استراتژی های مدیر می تواند در داشتن یک پلت فرم تجارت الکترونیکی، در رأس بودن و همه چیز بودن خلاصه شود اما اینها استراتژی نیستند؛ اینها فقط مثل قصاب، نانوا و ... نام و عنوانی بیش نیستند.
استراتژی به معنی اعمال منطق خاصی به سازمان است تا باعث شود سازمان کاری انجام دهد که در غیر اینصورت آن کار را انجام نمی داد. به تعبیری دیگر، استراتژی باعث می شود شما کاری را انجام دهید که در نظر اول نشدنی به نظر می رسید. بسیاری از مدیران ارشد ترجیح می دهند همیشه صورت خندان داشته باشند تا نشان دهند: «هیچ مشکلی در کار نیست و همه چیز خوب پیش می رود.» اما استراتژی خوب مستلزم این است که نه تنها شما مشکل را بشناسید؛ بلکه به صورت فعال تلاش هایتان را معطوف به حل آن کنید.
البته مدیران ارشد دوست ندارند مجبور شوند تصمیمی بگیرند که برای بعضی ها بد تمام شود و ترجیح می دهند رضایت همه را جلب کنند اما استراتژی خوب، شما را مجبور به انتخاب می کند.
زمانی که استیو جابز به اپل بازگشت غرایزش را به کار گرفت. انتخاب برای جابز روشن بود: ساده سازی یا مرگ. او تقریبا تولید را متوقف کرد. او دارایی های شرکت را تا 80 درصد کاهش داد. توسط یک وب سایت جدید محصولات اپل را به طور مستقیم عرضه کرد و بدین وسیله توزیع کنندگان و فروشندگان را از زنجیره فروش حذف کرد.
مطمئنا در آن دوران جابز تحت فشار بود. کار او بی منطق نبود، بلکه او در آ« زمان به طراحی مجدد شرکتی پرداخت که بعدها تبدیل به بزرگترین شرکت در زمان خودش شد.
چنین استراتژی هایی ممکن است سیاستی رنج آور با خود داشته باشند اما وقتی جواب می دهند دیگر به جای احتمالات کنار گذاشته شده، فقط چیزهای خوب انجام شده به یادمان می آید.
برگرفته از مجله موفقیت
.: Weblog Themes By Pichak :.
