پرسشنامه جهت گیری مذهبی آلپورت
جهت گیری مذهبی عبارت است از اعتقاد به قوای لاهوتی و ماوراء الطبیعه و رعایت یک سلسله قواعد اخلاقی در زمینه ارتباط با خود، سایر بندگان و خدا و انجام مناسک عبادی در جهت تقریب خالق و جلب رضایت او به منظور تعالی روح .
منظور از جهت گیری درونی بعد اعتقادی یا باور دینی است که خود مشتمل بر ایده ها و نگرش هایی که انتظار می رود پیرامون یک آیین به آن اعتقاد دارند مثل اعتقاد به خدا، دوزخ و بهشت و جهنم.
منظور از جهت گیری برونی بعد مناسکی یا اعمال و رفتارهای دینی است .همان اعمالی که پیروان یک آیین آن را به جا می آورند . مانند نماز ، روزه ، حج رفتن در مذهب اسلام .
مقیاس جهت‌گیری مذهبی:[1]
این مقیاس 21 ماده دارد که برای فهم و ارزیابی دینداری درونی و بیرونی به کار می‌رود. به اعتقاد آلپورت افرادی که فعالیت‌های دینی‌شان بیرونی است، دین را به عنوان ابزاری برای اهداف شخصی و اجتماعی مورد استفاده قرار می‌دهند. در مقابل دین داری درونی، بدون لحاظ منافع اجتماعی که ممکن است برای فرد حاصل شود، سبکی از دینداری را برای به دست آوردن احساس معنی و هدف شامل می‌شود. آلپورت وراس (1967) با افزودن دو مقولة اضافی، جهت‌گیری مذهبی را به یک سنخ‌شناسی چهار قسمتی گسترش دادند. دو مقولة اضافی عبارتند از: دین‌مداری نامتمایز[2]؛ یعنی نمرات بالای همزمان در درونی و بیرونی. و دین‌گریزی نامتمایز[3]؛ یعنی نمرات پایین همزمان در درونی و بیرونی. بنابراین، به وسیله این مقیاس می‌توان چهار سنخ از جهت‌گیری مذهبی را شناخت: دینداری درون‌سو، دینداری برون‌سو، دین‌مداری نامتمایز و دین‌گریزی نامتمایز.
توجه:( نحوه ی نمره گذاری و شرح پایایی و روایی آن در پرسشنامه ذکر شده است).
برای دانلود این پرسشنامه اینجا را کلیک نمایید.
[1] - Extrinsic–intrinsic religious orientation.
[2] - Indiscriminately religiousness
[3] - Indiscriminately anti religiousness
.: Weblog Themes By Pichak :.
