عمر زاهد همه طی شد به تمنای بهشت
این چه حرفی ایست که در عالم بالاست بهشت
هر کجا وقت خوش افتاد همان جاست بهشت
از درون تو بود تیره جهان چون دوزخ
دل اگر تیره نباشد همه دنیاست بهشت
عمر زاهد همه طی شد به تمنای بهشت
او ندانست که در ترک تمناست بهشت
صائب از روی بهشتی صفتان چشم مپوش
که در این آیینه بی پرده هویداست بهشت
شاعر: صائب تبریزی
تاریخ : شنبه 97/5/20 | 4:28 عصر | نویسنده : ابوبکر عزیزی مقدم | نظر
.: Weblog Themes By Pichak :.
